|
Jasne, że takie złomy mają swój urok, bardzo swoisty. Myślę, że przypomina nam się wiek ( tak mniej więcej 7 - 12 lat), kiedy dobrze wiedzieliśmy jak taki obiekt zagospodarować. Natychmiast stawał się czołgiem, albo okrętem podwodnym, w naszym głębokim przekonaniu. Paru podobnych i załoga gotowa, a matka wściekła, bo wracaliśmy z takiego obiektu zawsze uświnieni i poobijani po różnych walkach. Myśmy mieli w takim "wozie bojowym" działo ze starej szyny, z drzwiczkami od piecyka z tyłu ( zamek działa ), a naboje z butelek po winie nazbieranych w okolicy. Bardzo wygodnie miał ładowniczy, bo to całkiem fajnie działało. Ponieważ na wojnach czołgi czasem obrywają, więc i my postanowiliśmy, że nam się to przytrafi. Pół litra benzyny, zakoszonej ojcu kumpla z kanistra i pożar gotowy. Trochę tylko większy, niż planowaliśmy, a trupy i ranni, mało co nie pojawiliby się na serio. Dobrze, że widzieliśmy na jakimś filmie nie tylko jak walczą, ale jak się gasi płonącego człowieka. Na ziemię i przykryć kurtką. Całkiem na serio się ta wiedza przydała. Innym razem, kolega dostał w walce wręcz kolbą w głowę. Miał prawdziwy hełmofon, więc sprawca nie obawiał się go sieknąć w dynię, problem w tym, że trafił.... między grzebienie tego hełmofonu. Bardzo malowniczo się kolega na ziemię osunął i całkiem prawdziwie krew mu wyciekała spod tego hełmofonu. Do dzisiaj widoki zdezelowanych nadwozi budzą więc sentyment.
|
Gdyby rodzice wiedzieli, co każdy - czasem przecież niechcący - nawyprawiał za dzieciaka... :devil:
