O aktualnym żuku możesz poczytać od strony trzeciej.
było: Żuk strażak 1980 "Raróg!"
Wszystko zaczęło się pewnego wrześniowego poranka.
Wstałem sobie raniutko, żeby pójść po bułki do piekarni. Idę sobie i patrze-stoi czerwony żuczek w stanie oględnie mówiąc podłym, którego widywałem w ruchu niemal codziennie, a którym to jeździła ekipa zieleni miejskiej. Zagaiłem panów kosiarzy i nawet zrobiłem rundkę honorową do końca ulicy i z powrotem. Nieźle, myśle sobie, nawet luzów za dużych nie ma. Zostawiłem namiar, bo mieli go sprzedawać pod koniec roku, dodałem, że to do harcerstwa i w końcu udałem się kupić bułki.
W międzyczasie zaraziłem kolegów-i nawet jak widać na zdjęciu koleżanki-do idei party-lans-wagena marki konkretnej ŻUK. Pod koniec roku dostałem tylko telefon, że dalej jeżdża, nie zasmuciło mnie to zbytnio bo i tak kasy nie było, usłyszałem wstępną propozycje cenową i odpuściłem.
Marzec. Znalazłem już pare żuków za małą kasę, ale zawsze miały jakiś feler. W końcu dostaje telefon, siedze w szkole na przerwie. Właściciel, były harcerz zlitował się nad nami i mówi- dwie stówki (dzię-ku-je-my), co bym miał na alternator do drugiego. Krótka narada z gremium-jedziemy!
Ekipa była mocna, ale wykruszyła się na pół godzinki przed wyjściem. W rezultacie zostałem ja i koleżanki Iza i Hanka (pozdrawiam!!). Ta ostatnia miała robić za szofera, a okazało się, że w końcu umowe spisaliśmy właśnie na nią bo fundator przedsięwzięcia nie dał rady.
Jest awaria: nie ma sprzęgła. Krótka instrukcja, jak podciągać pedałem, żeby coś w ogóle załapało i ruszamy z zawrotną prędkością 20km/h i potwornym smrodem palonych resztek okładziny. Machamy do kierowców, żeby nas wyprzedzali. Korek rośnie. Po 3-4 minutach zdobyta pierwsza górka. Hanka oswaja się ze sprzęgłem, Iza robi zdjęcia, ja dryguje techniką jazdy (ach , ten brak prawka
) Po osiągnięciu magicznych 50km na godzine wjeżdżamy z rozpędu na następną. Zwalniamy. Redukcja ze zgrzytem na jedynkę, jeszcze 20 metrów... wyskakujemy i pchamy!
Ludzie za nami musieli mieć niezły ubaw.
Wypchaliśmy go wspólnymi siłami 75KM i dwóch ludzi pod kolejną górkę i żeby sie tak nie zatrzymywać wskakujemy na podnóżki dla strażaków. Z prawej nie ma, więc trzymam się drabiny, rączki, jedną nogą stoje na zderzaku a drugą na obudowie lampy. Swoją drogą zdjąłem dziś ten zderzak, poprzez go odłamanie, brrrr...
Coraz lepiej nam idzie jazda, coraz mniej sprzęgła. W końcu mylę drogę i stajemy na rozdrożu pod kapliczką. Startujemy z pychu! Iza wysiada pierwsza, ja wyskakuje drugi i prawie rozwalam głowę. Jednak dajemy radę i dzielnie zdązamy okrężną trasą do domku, żeby ominąć ZAJEBiASZCZĄ górkę.
Iza rozsmakowała się w jeździe na podnóżku. Jednak dojeżdżamy do głównej drogi i koleżanka musi wpakować się do środka. Przed nami największe, przedostatnie wzniesienie. Bierzemy rozpęd i zdobywamy!!! krótkie studzenie ścierwa-sprzęgła i jeszcze tylko jedna górka dzieli nas od miejsca postoju.
Idzie nam całkiem nieźle, ale wyjeżdżają nam jacyś ludzie na jezdnie. Musimy się zatrzymać. Jakiś gościu proponuje nam podholowanie, ale po krótkim namyśle, szybko odjeżdża. Musimy naszego wehikuła jakoś wypchać. Sprzęgło umarło już praktycznie całkiem. Jeeessttt! wyszliśmy! ostatnie 100 metrów, od siebie z bloku przybiega fundator, ruszamy żuka z popychu, po czym fundator obrywa Rarogowi kierunek, menda społeczna. Stawiamy go przed garażem, gdzie będzie robiony z grubsza, ale wmanewrowywujemy już ręcznie. Koniec, daliśmy radę.
Dzisiaj zrobiłem mały remanent. Nie jest źle, jest tragicznie
na razie są priorytety:
a) opinia o zabytkowości, żeby nie płacić oc w czasie remonciku
b) wymiana tarczy sprzęgła
c) wyspawanie na nowo wieszaka resoru, który sie zarwał i wóz krzywo stoi.
d) połatanie progów i zahamowanie dalszego rozwoju rdzy. Również konserwacja podwozia, za pomocą środków tradycyjnych typu szczota,cortanin, minia i biteks.
e)powstrzymanie agonii i używanie wozu do bliższych i dalszych przejażdżek
ę)w bliżej nieokreślonym czasie-remont z grubej rury.
Pozdrawiam serdecznie żukarską brać!!!
ps. Kupie tanio tarcze sprzęgła w Krakowie. Może być używana, byle do czegoś sie nadała.
Pracy Cię czeka sporo ale warto bo Żuk to przecież król dróg 
jak zrobimy to wstawie foto i uciekam stad zeby mnie koledzy nie znalezli:P Pozdrawiam 
